Jacek Fedorowicz, jeden z najwybitniejszych polskich satyryków i felietonistów, opowiada o tym, jak kręciło się w Polsce filmy kilkadziesiąt lat temu. Z ciepłym humorem i szczyptą ironii opisuje siermiężne czasy cenzury i kłód rzucanych pod nogi twórcom, których pomysłowość i fantazja pozwalały zachować jako taką niezależność. Zobaczymy kaskaderskie popisy samego Autora, poznamy cyrkowe umiejętności ucha Jana Englerta, Bogumił Kobiela zdradzi, jaka była jego "dniówka", a Stanisław Bareja okaże się przemytnikiem doskonałym. Jak mówi sam Autor, znajdziemy tu zdarzenia, "których żaden szanujący się scenarzysta nie umieści nigdy w żadnym scenariuszu, bo wydają się zbyt mało prawdopodobne".